Op het gevaar af dat ik beschuldigd word van broodschrijverij, durf ik toch enkele regels plegen over deze reeks reissues. De originele platen van “Made to Measure”, een reeks van muzikanten en componisten, die ons land vanaf het midden van de jaren ’80 muzikaal echt op de rails zetten in een periode dat punk en new wave hun laatste ademtochten uitbliezen, worden nu, na bijna veertig jaar, grondig opgepoetst en heruitgebracht.

Nummer 1 in de rij zag een paar dagen geleden het levenslicht en doet een mens uitkijken naar no veel mee.
De artiesen die destijds het eerste volume van de LP-versie sierden, én de nummers van toen, staan in precies dezelfde volgorde op deze prachtig opgeblonken heruitgave, met dien verstande dat de luisteraar van vandaag het voordeel van de geschiedenis heeft en dus de muzikanten én hun werk al volop heeft kunnen leren kennen.

Destijds, toen wij nog dagelijks in Brussel rondhingen en dus ook de zogeheten “progressieve” platenwinkels frequenteerden, keken we meer dan eens verbaasd en zelfs onbegrijpend op, bij het horen van een soort muziek, waar onze oren absoluut niet mee vertrouwd waren. We bevonden ons nog volop in wet tegenwoordig Belpop genoemd wordt en wisten dus nauwelijks af van het bestaat van de bands die door Crammed Discs gepromoot werden. Jazeker, in de Beursschouwburg kun je al eens iemand zien of horen, die toen op de deur stond te kloppen, maar toch: vanuit het standpunt van vandaag bekeken, was Brussel toen zo’n beetje met het Berlijn van vandaag te vergelijken. Amerikaanse muzikanten, die onder het Reagan-regime geen plaats vonden in de media van toen, zochten hier muzikaal asiel en gingen aan de rol met andere vreemde vogels van hier en dat leidde niet zelfde tot nogal verbluffende resultaten.

Crammed Discs speelde echt kort op de bal en leerde ons bands als Minimal Compact en Tuxedomoon kennen. Als vanzelf kwamen die mensen in contact met muzikanten die hier al enige tijd ondergronds aan het werk waren zoals Aksak Maboul zn die op hun beurt dan weel andere “vreemde vogels” aantrokken, zoals Benjamin Lew, ongeveer de meest veelzijdige en multi-disciplinair actieve van allemaal.

Daar moest dus wel een documentaire reeks over gemaakt worden en die werd, helemaal passend,” Made to Measure” gedoopt worden. De herziene versie van het eerste volume is er nu en die heeft in die 36 jaar die sindsdien voorbijgingen, nauwelijks iets -wat zeg ik? Ik bedoel “helemaal niets” van haar aantrekkingskracht van toen verloren. Het blijft nog altijd bijzonder aangenaam luisteren naar tracks als “Bat-yam” van Minimal Compact, “A la recherche de B.” van Benjamin Lew, “Chez les Futuristes Russes” van Aksak Maboul of “Driving to Verdun” van Tuxedomoon, dat ook nu de feestelijkheden mag besluiten. Heel knappe herziening van wat een half mensenleven geleden al baanbrekend klonk an vandaag trots overeind staat, inclusief een fijne inkijk in wat destijds een wt verdoken, maar desondanks erg levendige Brusselse scene was. Aanbevolen, zonder voorbehoud!

(Dani Heyvaert)